wyzbyć się

wyzbyć się
wyzbędę się, wyzbędzie się, wyzbądź się, wyzbył się сов. czego
1) изба́виться, освободи́ться от чего

wyzbyć się się długów — освободи́ться от долго́в

wyzbyć się się towaru — сбыть това́р

2) поборо́ть, преодоле́ть что

wyzbyć się się strachu — поборо́ть страх

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "wyzbyć się" в других словарях:

  • wyzbyć się — dk, wyzbyć sięzbędę się, wyzbyć sięzbędziesz się, wyzbyć sięzbędą się, wyzbyć sięzbądź się, wyzbyć sięzbył się wyzbywać się ndk I, wyzbyć sięam się, wyzbyć sięasz się, wyzbyć sięają się, wyzbyć sięaj się, wyzbyć sięał się «pozbawić się, pozbyć… …   Słownik języka polskiego

  • wyszpulić się — wyzbyć się …   Słownik gwary warszawskiej

  • wyzbywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyzbywać sięam się, wyzbywać sięa się, wyzbywać sięają się {{/stl 8}}– wyzbyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, wyzbywać siębędę się, wyzbywać siębędzie się, wyzbywać siębądź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sentyment — m IV, D. u, Ms. sentymentncie; lm M. y 1. «sympatia, skłonność, uczucie do kogoś lub czegoś; przywiązanie» Nagły, silny sentyment. Mieć, żywić dla kogoś, czegoś a. do kogoś, czegoś sentyment. Czuł sentyment dla (do) rodzinnego miasta. Wspominać… …   Słownik języka polskiego

  • oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… …   Słownik języka polskiego

  • czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… …   Słownik języka polskiego

  • skrupuł — m IV, D. u, Ms. skrupułule; lm M. y «wątpliwość natury moralnej odnosząca się do własnego postępowania, wstrzymująca od popełnienia czynu nieetycznego, mogącego sprawić komuś przykrość, zaszkodzić komuś itp.» Dziecinne, niedorzeczne, zbyteczne… …   Słownik języka polskiego

  • nawyczka — ż III, CMs. nawyczkaczce; lm D, nawyczkaczek pot. «nawyk, przyzwyczajenie, zwykle złe, szkodliwe» Mieć niemiłe nawyczki. Pozbyć się, wyzbyć się nawyczek …   Słownik języka polskiego

  • podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stanąć na nogi [na nogach] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiągnąć samodzielność, stabilizację, dobrą pozycję w swojej działalności; wyzbyć się kłopotów finansowych, dorobić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma stanęła na nogi. Po dziesięciu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hamulec — m II, D. hamuleclca; lm M. hamuleclce, D. hamuleclców «urządzenie do zatrzymywania lub zmniejszania prędkości ruchomych części mechanizmów, maszyn, pojazdów» Hamulec ręczny, nożny. Hamulec hydrauliczny, mechaniczny, pneumatyczny. Pedał, rączka… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»